Instalacija Torzo, sa tri elementa, postavljena je u galerijskom prostoru kao reminiscencija na praksu Džozefa Košuta, koji u radu “Jedna i tri stolice”, 1965, (čije se delo sastoji od stolice, fotografije iste stolice i teksta o značenju stolice), ukazuje na fenomenologiju promene izlagačkog konteksta u kojem se značenje pojma stolice menja kao što se menja sama definicija umetnosti i njenog značenja. U svom radu-instalaciji, pokušala sam da na mesto stolice postavim gipsani odlivak torza žene i da na njega postavim konjski oglav, sa idejom promene semantike torza žene konstrukcijom složenog pojma koji iz ove situacije prizilazi. Relacija koja se odvija između značenja torza žene i konjskog oglava gradi zajednicu nove interpretacije opšte, (istorijske) narastajuće destrukcije žena, podeljene na tradicionalne muške i ženske uloge oličene u sveprisutnijoj hegemoniji patrijarhata. Rad “Torzo” ima tendenciju napuštanja formalnog znaka (značenja) gde se torzo u novoj, (izloženoj), situaciji sad doživljava kao odraz problema koji režime represije nad ženom, vizuelno dekonstruiše i pretvara u moguće umetničko delo koje vizuelno identifikuje tradicionalne folklorne, religiozne i druge identitete.
Triptih Torzo
